Nu penting mah ngomong. Jalma nu pinter ngomong, bari dibarengan ku pamikiran nu daria tangtu wae, pasti leuwih bisa sukses, terutama dina pagaweanana.
Hal eta kaalaman pisan ku kuring. Ngomong teh jadi modal berharga di kantor. Mun urang bisa ngomong, pinter nyuarakeun eusi uteuk, komo bari dibarengan ku logika anu brilian, pasti loba nu serab.
Hal paling sederhana, alatan sering ngomong urang teh bisa leuwih dikenal ke pingpinan. Tinangtu bae anak buah nu leuwih dipikaloman, atasan oge bisa leuwih berehan dina nganilai.
Tapi tangtu bae modal ngomong teu cukup. Konsistensi tangtu bae jadi aspek kadua anu kacida pentingna. Sanajan urang ngabudah ngomong endah, lamun dina pelaksanaana ancur lebur mah pasti batur oge bakal nyeungseurikeun.
Hal anu rek diutamakan ku kuring di dieu teh nyaeta: tong kudu wani ngomong ngutarakeun pamikiran urang. Tong sieun salah, ulah inggis dianggap bodo.(*)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar